Grenzeloos vertrouwen

“Ik verleg liever mijn grenzen dan dat ik voor continue zekerheid ga.” Met die overtuiging doorkruiste Laure Humblet (24 jaar) op jonge leeftijd al een indrukwekkend aantal landen. Van Jordanië tot IJsland en van Palestina tot New York. Met een pak rijst onder haar arm en gebruikmakend van couch surfing zorgt de Belgische dat ze met een minimaal budget toch de meest fascinerende plekken ter wereld kan leren kennen.

Met een vader afkomstig uit Wallonië en een Vlaamse moeder reisde Laure van jongs af aan heel wat af in eigen land. Maar België voelde al gauw begrensd. “Mijn schooltijd bracht ik door op een jezuïetencollege, waar ik regelmatig ervaarde dat emoties werden opgekropt. Ik ben van nature een open en sociaal persoon. Als ik terugkijk op die tijd, was de sfeer soms benauwend.” Zodra Laure de kans krijgt, verhuist ze dan ook naar de hoofdstad Brussel, waar ze haar master in Communicatiewetenschappen behaald. Een toffe internationale stad, maar toch wel het kleinere broertje van Berlijn, aldus Laure. In het kader van een Erasmusprogramma wordt ze verliefd op de Duitse hoofdstad. “Berlijn voelde direct als een thuis. Het is een meltingpot van zoveel verschillende culturen. Je ontmoet dagelijks mensen die je uitdagen in je manier van denken.”

Wereldwijde ambitie

Nadat ze haar studie heeft afgerond is Laure vastberaden om naar Berlijn te verhuizen, maar eerst wil ze een paar jaar werkervaring opdoen en de Duitse taal meester worden. De buitenlandkriebels zijn echter zo sterk dat ze zich oriënteert op een baan met internationale mogelijkheden. Via Club Med werkt de avontuurlijke Vlaamse een periode in verschillende vakantieverblijven over de hele wereld. Ze maakt van de gelegenheid gebruik om met de internationale gasten te babbelen, en algauw staat haar adressenboek vol met mensen die haar graag hun thuisland willen laten zien. Voordat ze de verhuizing naar Berlijn in gang zet, besluit Laure daarom eerst haar vleugels uit te slaan en de rest van de wereld te ontdekken. Als young professional beschikt ze niet over een groot budget, maar dat weerhoudt haar er niet van een ambitieuze wishlist op te stellen van plekken die ze wil bezoeken. “Ik kon me niet altijd de meest luxe slaapplekken of maaltijden permitteren, maar als je ’s avonds naar een prachtige sterrenhemel kijkt, dan weet je waar je het voor doet.”

Laures reis begon in Israël, gevolgd door Jordanië, Zuid-Afrika, Brazilië, Canada, New York en eindigde in IJsland. De eerste weken op reis waren meteen een schot in de roos. “Ik had in Israël wat lokale vrienden gemaakt, die me geweldige reistips gaven. Op hun aanraden ging ik door naar Jordanië. Dit land heeft me echt overweldigd als het gaat om archeologie. De ruïnestad Petra is een plek uit duizenden. Een verborgen schat midden in de bergen, waar de huizen zijn ingegraven door de aardbevingen in het gebied. Het idee dat de Romeinen daar zijn gepasseerd en er daarna niemand meer in deze eeuwenoude stad heeft geleefd, vind ik fascinerend.”

Verbinding zonder vooroordelen

Laures avontuurlijke aard zorgt er ook voor dat haar verblijf in Brazilië de nodige verrassingen in petto heeft. “Veel mensen waarschuwden me, en er gaan continu verhalen de ronde waarmee je schrik wordt aangejaagd. Maar ik laat me niet snel afschrikken en wil dingen zelf aan den lijve ervaren.” Met name de favela’s in Rio de Janeiro waren volgens velen een no-go area. Samen met een Mexicaanse reisgenoot en twee dames uit Duitsland maakte Laure een hike in de bergen van Rio, waarna ze bij het afdalen een sloppenwijk passeerden. “Ik houd wel van een beetje avontuur en we besloten in een lokale bar te stoppen om een drankje te drinken. Dit mondde uit in een geweldige avond. We werden uitgenodigd voor een plaatselijke barbecue en ik heb nergens in Brazilië zoveel gelachen, gedanst en van geweldige muziek genoten. De mensen vonden het frappant dat we ons voor hen openstelden. Ze vertelden dat ze zich vaak gestigmatiseerd en bekeken voelen. Dagelijks passeren hordes toeristen, zonder ook maar enige vorm van oogcontact te maken.” Laure beseft maar al te goed dat dit soort acties in het buitenland gepaard gaan met enige risico’s; maar liever het avontuur aangaan dan dat de kans op een bijzondere menselijke verbinding mislopen.

“Voor mij is het grootste geschenk van reizen toch wel het veranderen van je wereldbeeld. Ik realiseer me dat we in België vaak over nutteloze zaken klagen. Wat we als struikelblok ervaren, worden in perspectief geplaatst als je merkt met hoe weinig materiële zaken je eigenlijk toekunt. Ik reisde rond met drie T-shirts, en leefde op simpele rijstmaaltijden, maar de magische ervaringen die je opdoet, zijn het meer dan waard. Het heeft me doen beseffen dat er overal ter wereld vriendelijke mensen zijn, waar je op kunt bouwen. Voortaan als ik zelf door toeristen aan m’n jasje wordt getrokken omdat ze iets willen weten, neem ik uitgebreid de tijd om hen te helpen.” Ook in Palestina werd Laure hartelijk verwelkomd. Ze sliep op de bank bij een paar bevriende locals, die haar vertelden dat ze aan de lopende band te maken hebben met discriminatie en wantrouwen. “Mensen associëren Palestina vaak met aanslagen en terrorisme, en sluiten hun ogen voor al het moois wat de cultuur te bieden heeft. Dat ik me openstelde om tijd met hen door te brengen en ervaringen uit te wisselen werd echt gewaardeerd.”

Neerstrijken in Berlijn

Er zijn nog veel landen die Laure wil leren kennen, en ze speelt regelmatig met het idee om locatie onafhankelijk te werken. Maar na het zien van de zoveelste prachtige waterval en bergtop, treedt er ook een gevoel van verzadiging op. Terugkeren naar België voelt echter niet als een optie en Berlijn heeft het hart van de Vlaamse gestolen. Via vrienden heeft ze onlangs een mooie woonruimte gevonden in de wijk Moabit. Dit is vrij uniek, want net als in veel andere Europese steden wordt het vinden van een betaalbaar huis in Berlijn steeds lastiger. Ook in de stad die bekend staat om zijn rafelranden maakt gentrification en de stijging van huurprijzen zijn opmars. Maar dat weegt voor Laure niet op tegen de kwaliteit van leven die ze ervaart.

“Ondanks dat ik nu op een vaste plek neerstrijk, voel ik me in Berlijn continu uitgedaagd om mijn wereldbeeld bij te stellen. Mensen hebben hier zo’n vrije manier van denken. Waar ik me in België soms genegeerd voel om openlijk over een thema als seksualiteit te spreken, voel ik me hier ondersteund om me vrij te uiten.” Ook de manier waarop haar Berlijnse vriendengroep hun leven vormgeeft, sluit aan bij Laures idealen. “Natuurlijk is het fijn om wat geld achter de hand te hebben, maar ik werk om te leven, niet andersom. Dat ik om twee uur ’s middags de deur van het kantoor achter me dichttrek, is niet voor iedereen gemakkelijk te begrijpen. Ik vind het echter belangrijk om me op diverse vlakken te ontwikkelen. Na mijn werk maak ik graag een wandeling in de natuur of verken mijn creatieve talenten. En zijn zoveel dingen die je als mens buiten en binnen jezelf kunt ontdekken.”

Tekst: Anna Swagerman