Nathalie Matthys - Vrouw met een missie

Nathalie Matthys is even compromisloos als charmant. Met lichte vleugels zocht en zoekt ze haar weg. Die brachten haar met een Fulbright-beurs naar de Indiana University – Jacobs School of Music in de Amerikaanse staat Indiana. Ze krijgt er les van de befaamde klassieke pianist en componist Emile Naoumoff. Het doel, zichzelf verder ontplooien. Een gesprek.

Muzikale opvoeding

Tijd voor het buitenland dacht Nathalie na heel wat masterclasses, wedstrijden en optredens in eigen land. Het werden de Verenigde Staten, niet New York of Los Angeles, maar Bloomington, haast in the middle of nowhere, maar wel met de beste leraars. Aan muzikale bagage had ze alvast geen gebrek. Nathalie stamt uit een muzikale familie. Op jonge leeftijd ontdekte ze haar passie voor piano. Haar vader, pianist en componist Marc Matthys, werd haar eerste leermeester. Meerdere studies volgden, waaronder jazzlessen bij haar zus Vanessa. Simultaan beëindigde ze zowel haar klassieke- als jazzopleiding met grootste onderscheiding.”

“Ik vertoef hier sinds begin augustus 2019. Mijn visum is geldig tot 30 dagen na de laatste schooldag. Dat zou betekenen dat ik op 8 juni terugreis. Maar ik beoog nog een stage om wat langer te blijven. Er zijn wel wat mogelijkheden in de muziekindustrie, bij opnamestudio’s, managementbureaus,… Mijn buitenlandervaring begon met de beslissing om tijd en geld te steken in de opleiding. Studeren in de Verenigde Staten is immers ongelooflijk duur. Het kost jou een rib uit jouw lijf. In België zijn we goed verwend qua onderwijs en kost. Mijn tuition fee of schoolgeld bedraagt 40.000 dollar. Samen met verblijf en persoonlijke kosten wordt gevraagd om 56.000 dollar ter beschikking te hebben. En dit is zeker niet de duurste school. In New York of Los Angeles liggen de prijzen nog hoger.”

Inspirerende leraar

“Aanvankelijk wist ik niet waar welke professor doceerde of welke scholen zowel klassieke muziek als jazz aanboden. Yale kwam naar boven, CalArts in Los Angeles en de Manhattan School of Music in New York. Allemaal grote steden en toch zit ik nu in een stad met misschien de geringste atmosfeer. Mijn keuze voor Bloomington en de Indiana University heeft alles te maken met Emile Naoumoff, één van de meest inspirerende personen die ik mijn leven ontmoette, en mijn huidige leraar. Hij is een Bulgaars-Franse pianist en was de laatste leerling van Nadia Boulanger, de invloedrijkste pedagoge van de vorige eeuw. Zowel Igor Stravinsky, Burt Bacharach, Quincy Jones en Aaron Copland passeerden bij haar. Onmiddellijk was er een klik met Naoumoff. Het moet ook wel, want als muzikant geniet je van één-op-één onderwijs.”

“Het is een fenomenale ervaring. Niet enkel op muzikaal vlak, maar ook als mens en artiest. Ik ben blij dat ik mijn intuïtie volgde en niet voor het meest populaire instituut koos. Veel universiteiten zijn behoorlijk strikt. Het is ofwel klassiek ofwel jazz. Die combo is niet vanzelfsprekend, maar hier kon het. Deze combinatie heet een double major, omdat ik zowel zang al piano volg. Omdat ik reeds een masterdiploma heb, was ik ook niet gebonden aan hun vooropgestelde traject. De overschakeling naar Engelstalig onderwijs verliep zeer vlot. Het voordeel voor Vlamingen is dat we een behoorlijke notie van het Engels hebben. Ik heb ook altijd veel Engelstalige boeken gelezen. Intussen denk en spreek ik in het Engels.”

Ontdekkingsreis

“Alles staat in het teken van mijn muzikale ontplooiing. Het diploma is niet het voornaamste, wel mijn verdieping in het begin van de 20ste eeuw, in de muziek die hier geschreven is, in de opkomst van de jazz en de wederzijdse beïnvloeding tussen Europa en de Verenigde Staten. Die kruisbestuiving wou ik onder de loep nemen. Maar dit jaar werd ook een ontdekkingsreis naar mezelf. Ik werd uit mijn comfortzone getrokken. Ik leef tussen en met de internationale studenten. Voor mijn vertrek was ik niet de meest sociale persoon. Als pianiste zit ik graag opgesloten in een kamertje, muziek te ontcijferen. Maar deze ervaring trekt mij helemaal uit mijn schelp. Ik ben veel socialer geworden en wilde zoveel mogelijk mensen leren kennen. We delen ook een huis met acht mensen. Op mijn verdieping wonen vier muzikanten, mezelf inbegrepen.”

“Ik vertoef in een zeer internationale omgeving, met op de School of Music meer buitenlandse dan Amerikaanse studenten. Heel wat Koreaanse en Chinese studenten, maar ik ken ook wat Duitsers en Fransen en studenten uit Latijns-Amerika. Bij mijn weten ben ik de enige Belgische hier. Het bijzondere aan deze stad, die zo’n 100.000 inwoners telt, is dat 45.000 ervan studenten zijn. In aanloop naar de zomer loopt de stad volledig leeg en in augustus herleeft ze, met in eerste instantie de internationale studenten die opnieuw opdagen. Het is een bijzondere sfeer. Het is een kleine stad en iedereen hangt zowat rond de campus. Maar alle instituten hier horen wel bij de beste van de Verenigde Staten. Een enorm leerrijke omgeving is het.”

Fulbright beurs

Studeren in de VS kost dus geld, maar er zijn mogelijkheden om je studie-avontuur te financieren. Dankzij haar vastberadenheid wist Nathalie zowel toegang tot een gerenommeerde universiteit als de broodnodige studiefinanciering te versieren.“Het goed stofferen van zo'n aanvraag bij een universiteit vergt maanden werk. Het verzamelen van al mijn fondsen zelf kostte mij twee jaar. In het eerste jaar investeerde ik vooral in audities en applicaties. Een beursaanvraag moet in regel eind oktober binnen zijn. In februari of maart krijg je dan het verdict. Dat valt ongeveer samen met de respons van de scholen. Dan weet je hoe je ervoor staat. Zo werd ik in 2018 toegelaten tot drie scholen, waaronder Bloomington, mijn voorkeur, maar kreeg uiteindelijk geen enkele beurs. De audities werden gelukkig wel een jaar vastgehouden.”

“Ik had dus een jaar om de nodige fondsen te zoeken. Ik had uiteraard notie van de Belgian American Education Foundation en Fulbright. Na een applicatie en interview in Brussel stemde de laatste toe. Fulbright ondersteunt studies of onderzoek aan topuniversiteiten in de Verenigde Staten. Het is zaak je goed te verdedigen, tegenover acht tot tien juryleden, over alle vakgebieden heen, en te duiden waarom je per se in de VS wil studeren. Die beurzen zijn er dus gelukkig niet enkel voor traditionele studierichtingen, maar ook voor culturele- en kunststudies uitgereikt. Ik genoot daarnaast nog van een beurs van de school zelf, organiseerde een fundraising, kreeg steun van SWUK, Stichting Mitialto en Rotary Kortrijk-Groeninghe. Fulbright hielp bij het verkrijgen van het visum en andere officiële documenten. Het werkt nauw samen met het Institute of International Education, een divisie van de Amerikaanse overheid. Ze helpen zelfs bij de verplichte belastingaangifte van alle internationale studenten. Ja, daar zijn we niet van vrijgesteld.”

Info: nathaliematthys.com