INHOUD
Eerste woorden 1
Woord van de voorzitter 3
HR-conferentie: Mobility is key 4
Beslissen en doen 6
25 jaar Vlaams buitenlands beleid 8
Moedertaalonderwijs 9
Wonen en werken in Zwitserland 10
Flinke druk op relaties expatkoppels 14
Meeverhuizende partner getuigt 16
Internationale topgames 18
Expatgezin in Taiwan 20
Werken in België: wijzigingen in 2019 22
Rusland anders bekeken 24
Navigeren in Japan 26
Maya Wuytack: dicht op de huid 28
VIW in Duitsland 30
Bruggen slaan met China 31
Leuven MindGate in Chicago 32

PENSIOENDOSSIER
Op pensioen in het buitenland 34
Buitenlandse loopbaan: implicaties op wettelijk pensioen 36
Bye bye Belgium 38
Als Belg een testament maken in het buitenland 40

Lees hier alvast het editoriaal van onze hoofdredacteur Koen Van der Schaeghe

Tussen culturen

Kiezen voor het buitenland betekent niet dat je definitieve keuzes maakt. Het is balanceren tussen het land waar je vandaan komt en waar je momenteel verblijft. Internationaal verhuizen betekent altijd dat je tussen culturen zult zijn. Niemand verplicht je om te kiezen. Je kan je blijven identificeren met je eigen land en toch genieten en inburgeren in jouw gastland.

Wie buiten Europa verhuist, bereidt zich voor, door een aantal gebruikelijke do's en don'ts van het land te lezen, om te voorkomen dat er een culturele faux-pas wordt begaan. Zeker in het Verre Oosten heeft ieder land unieke sociale regels en conventies. Iemand in verlegenheid brengen is zo gebeurd. Wil je je op zijn minst niet een beetje acclimatiseren, dan heeft het weinig zin om naar een ander land te verhuizen. Tijd doorbrengen met de lokale bevolking is sowieso een plus.

De sleutel tot een gelukkige, evenwichtige interculturele houding is matigheid. In plaats van te oordelen over welke aspecten van elk land beter of slechter zijn dan het andere, omarm je misschien gewoon beter de verschillen. Een denkfout die sommigen maken is het land van bestemming te aanzien als het beloofde land, dat de kracht of de macht heeft om vreugde in het leven te brengen. Een bestemming, of het nu Australië, Canada of Argentinië is, is nooit verantwoordelijk voor jouw geluk. Omgekeerd geldt ook, een cultuurschok is geen fabel, doch ook geen onmenselijk struikelblok. En als lokale kleinigheden je na enkele jaren nog steeds van streek maken, dan schort het elders.

Culturen zijn verschillend, maar mensen zijn overal hetzelfde. Ze zijn aardig, boos, lief, kwaad, eerlijk of oneerlijk. Ze houden niet van verandering maar wel van gezelligheid. Ze houden wel van lekker eten maar niet van invloeden van buiten hun landsgrens. Ze moeten naar hun werk, brengen hun kinderen naar school, doen boodschappen, slapen in hun bedden. Mensen zijn mensen. Waar je ook bent.

Waar je ook gaat, je krijgt te maken met de dagelijkse sleur van woon-werkverkeer, werk of school en je leeft een leven dat vrijwel overal kan worden geleefd, met misschien weinig verschillen van het leven thuis. Je hebt diverse types van expats, van mensen die geen zin hebben zich met de lokale cultuur te bemoeien, zelfs boos zijn, tot de mensen die niets te maken willen hebben met andere expats en zich willen onderdompelen in de lokale cultuur. Je heb expats die vooral Vlaamse vrienden overhouden van hun tijd in het buitenland en anderen die vooral lokale vrienden hebben. 

Ik heb expats gekend die overal problemen zagen en hun gastland haatten. En mensen die alleen maar positieve dingen zagen aan hun gastland. Hetzelfde land, dezelfde omstandigheden, totaal andere ervaring. Je mentaliteit en hoe je mensen tegemoet treedt kan niet alles oplossen en niet alle problemen voorkomen. Maar het helpt wel. Iedere expat is anders en iedereen heeft zijn eigen beleving en zijn of haar eigen pad. Het is als expat gewoon een kwestie van het jouwe vinden.