In verbinding met 'all walks of life'
Je gevoel volgen en niet bang zijn om risico’s te nemen. Met deze houding heeft Vlaming Loïc Amadò (30) al veel bijzondere plekken ter wereld gezien. Ondanks dat San Francisco nu officieel zijn thuis is, brengt hij veel van zijn tijd in Kenia door. Een ongekende ondernemingslust en drang om zich met mensen van all walks of life te omgeven inspireren Loïc om waardevolle projecten neer te zetten.
Tijdens zijn studie toegepaste economische wetenschappen in Antwerpen zat Loïc al niet stil; hij was actief pokeraar, autochauffeur, tennistrainer en voorzitter van de studentenvereniging. Alsof dat nog niet genoeg was, organiseerde hij tussendoor boottrips op de Filipijnen en voltooide een deel van zijn studie in Stellenbosch en Hongkong. “Ik ben een verkenner en dat gaat niet altijd zonder slag of stoot. Maar als je iets mee wilt maken, moet je soms in het diepe springen. Afrika als continent heeft een ongelooflijke indruk op me achtergelaten. Samen met zijn vrouw liftte de Vlaming van Mozambique naar Swaziland, Namibië, Botswana en Zimbabwe. “Achteraf gezien best risicovol maar we straalden vertrouwen uit en dan krijg je dat ook terug.”
Van New York tot Nairobi
Loïc was meteen gegrepen door de openheid en het geweldige gevoel voor humor van de Afrikanen. Via via kwam hij in Afrika bij Uber terecht en heeft van dichtbij de impact van het bedrijf ervaren op de lokale werkgelegenheid. “De levenslust en de tastbare verandering die je kunt maken, gaven een enorme energie. Ik ben me bewust dat Uber een bedrijf is dat door de snelle groei ook veel fouten heeft gemaakt, waardoor de positieve kant van het verhaal niet altijd is blijven hangen. Maar je moet je voorstellen dat iemand in een werkloze positie ineens de kans krijgt om via een lening een auto te kopen en opnieuw een carrière op kan bouwen. Eén van de verhalen die me het meest is bijgebleven, is dat van een voormalig Afrikaans sportliefhebber die door het verlies van een been in een uitzichtloze situatie was geraakt. De mogelijkheid om een auto met automaat te kopen en als chauffeur een salaris te verdienen, stelde hem in staat zijn droom te verwezenlijken: het opzetten van een voetballeague voor mensen met een beperking. Ook ben ik trots op het feit dat in Oeganda 30 procent van de chauffeurs vrouwen zijn. Dat is toch geweldig?!”
Loïc kan niet genoeg benadrukken hoe zeer de kennismaking met de Afrikaanse cultuur bepalend is geweest voor hoe hij in het leven staat. De puurheid, het belang dat men hecht aan familie en sociale connecties; het vormt hem. De Vlaming verbindt deze way of being graag met de snellere zakenwereld waarin hij zich ook graag beweegt. “Van JFK Airport naar Nairobi is veertien uur vliegen, een uur later sta je in Masai Mara Nationaal park; je springt letterlijk van de stedelijke jungle in de ongerepte natuur. Beide omgevingen hebben hun charme en leerpunten. Om mensen te inspireren de waardevolle aspecten van het Afrikaanse continent te leren kennen, besloot Loïc samen met zijn vrouw in Nairobi de lodge Emboo River op te zetten. Hierin is hij natuurlijk niet de eerste, maar dat het complex 100% vanuit een ecologisch perspectief gerund wordt is vrij uniek. “Samen met de Masai hebben we gekeken wat er nodig is om het geheel compleet duurzaam te laten functioneren. Om de dieren niet tot last te zijn, maken we gebruik van elektrische auto’s. Verder draaien we op zonne-energie en recycleren en zuiveren we 90 procent van het water met behulp van inheemse planten.”
Het onbekende beleven
De manier van leven in Nairobi herinnert Loïc steeds opnieuw aan wat daadwerkelijk belangrijk is. Hij heeft bewondering voor de minimale impact van de lokale bevolking op het milieu en realiseert zich hoe weinig pure life skills hij eigenlijk bezit. Hoe overleef je bijvoorbeeld drie dagen in het oerwoud? Zijn eigen beweegredenen en handelswijzen worden continu op de proef gesteld. Zo is het gebruik van plastic zakken in Kenia al sinds geruime tijd verboden en is men overgegaan op duurzame ecoverpakkingen. “Als het daar kan, moet het op andere plekken toch ook lukken?” Tijdens één van Loïcs eerste verblijven in Kenia kwam hij in contact met een aantal locals die op het punt stonden om een school te sluiten omdat er geen voedsel meer was. Samen met zijn partner heeft hij toen een GoFundMe-pagina opgezet waarmee de basisvoorzieningen zeker konden worden gesteld. Ook verkopen ze met het initiatief “Moto Moto design” vanuit Kenia kleding aan Europa en de VS, waarmee per item een kind gesponsord wordt om naar school te kunnen gaan.
“Je openstellen voor andere culturen stimuleert bescheidenheid en is een constante herinnering aan hoe dankbaar we mogen zijn. In plaats van ons te focussen op kleine triviale ergernissen, kunnen we beter kijken naar hoe we andere mensen verder kunnen helpen.” Materiële zaken of status zijn voor Loïc nooit van groot belang geweest. Het gaat hem om het beleven en ervaren. “In deze tijd waarin we muren opbouwen en het ‘onbekende’ willen uitsluiten, is het essentieel dat we ons best doen om met andere culturen in contact te komen. Het maakt dat we het leven door de ogen van anderen leren zien.”
Loïc heeft altijd op zijn gevoel vertrouwd. “Ik ben van jong saf aan enorm nieuwsgierig en ondernemend geweest. Niet praten maar doen. Het geeft zo nu en dan flink wat grijze haren en je moet leren omgaan met mensen in je omgeving die je ideeën betwijfelen. Maar ik heb geleerd om ondanks de ups en downs, toch stappen te blijven nemen. Take the leap of faith en accepteer dat je af en toe flink valt. Je bent in ieder geval een ervaring rijker.”
Tekst: Anna Swagerman
