Raam op de wereld - Veerle volgt de lokroep

Jan De Nul Group investeert voortdurend in betere schepen wat resulteert in een moderne en krachtige vloot. Eén van die schepen die weldra het arsenaal versterkt, is de sleephopperzuiger Galileo Galilei. In de Chinese havenstad Dalian wordt er de laatste hand aan gelegd. De werf wordt lokaal opgevolgd door de Vlaamse Veerle Conings. Zij maakt sinds haar afstuderen deel uit van de grote Jan De Nul familie. Al tien jaar timmert ze aan een gevarieerde loopbaan.

“Ik wist heel vroeg dat een nine-to-five job niet aan mij besteed zou zijn. Ik wou niet op een bureaustoel zitten aan een raam met steeds hetzelfde uitzicht. Het was meer dan een sluimerende droom. Een blik op de wereld was mijn doel tijdens mijn studies en daar werkte ik naartoe. Mocht ik in België werken, ik zou ook die afwisseling en uitdaging zoeken. Voldoening doet leven, is het niet?” De toon is onmiddellijk gezet.

Wie Jan De Nul zegt, denkt onmiddellijk aan baggeractiviteiten. Maar de maritieme aannemer doet veel meer dan dat. De bedrijvengroep is ook gespecialiseerd in kustverdedigingswerken, gespecialiseerde diensten voor de olie- en gasindustrie en de hernieuwbare energiesector, saneringsactiviteiten, grote bouw- en infrastructuurwerken. Zo zal ook de nieuwe sleephopperzuiger kunnen ingezet worden voor kustbescherming, landwinning, haven- en kanaalonderhoud.

Hoogtechnologisch

Aan uitdagende projecten geen gebrek bij het bedrijf uit Aalst. Veerle grijpt kansen en deze opdracht is allesbehalve haar internationale vuurdoop. Werken in de vier windstreken mag je letterlijk nemen. Het is zowaar haar 16e buitenlandse werklocatie. Kijken we enkel naar landen beginnend met een s dan komen we al uit bij Spanje, Senegal, Sierra Leone en Singapore. “Werken in alle delen van de wereld is écht verrijkend. Elk land is anders, waardoor werken in het buitenland ook telkens een ander gezicht krijgt. Professioneel is elke locatie zo verschillend: in Zuid-Amerika is de import-exportwetgeving zeer complex, in Australië is men meer op veiligheid gefocust dan in de rest van de wereld en in Singapore is men zeer efficiënt. Zo heeft elke cultuur zijn eigenheid. Je leert al die verschillen waarderen.”

Haar huidige werf bevindt zich in het Chinese Dalian. Dat is een grote havenstad op het schiereiland Liaodong. Veerle is de verantwoordelijke op het terrein, brengt verslag uit aan het hoofdkantoor en ziet toe op de ontwikkeling en bouw van het schip. Zoals steeds is ook dit schip in eigen huis getekend en ontworpen, op basis van eigen kennis en expertise. De bouw zelf wordt uitbesteed. Met dit ingenieus schip wordt ook ingezet op een betere luchtkwaliteit door de uitlaatgassen maximaal te filteren. Naarmate de ontwikkelingsfases elkaar opvolgen, komt er meer volk ter plaatse. Het wordt immers ook steeds complexer en complexer. Een stalen romp evolueert tot een hoogtechnologisch snufje dat de nodige experten vereist om alle disciplines op te volgen zodat het een functioneel geheel wordt. Je ziet het groeien, elke stap voorwaarts is een euforiemomentje. De apotheose volgt wanneer het schip uitvaart voor een eerste opdracht. Dan geeft het echt een voldaan gevoel. Voldoening gaat samen met deze job, maar zou ik in elke job zoeken.”

Solitaire bezige bij

“Ik ben altijd vrij op mezelf geweest. Het gemis van het thuisfront is beperkt. De roep van een vaste plek klinkt nochtans wat luider dan de eerste jaren. Een honkvast bestaan begint meer en meer mijn gedachten te kruisen. Maar het frequente contact houdt het nog in de hand. Er zijn zoveel middelen om te communiceren dat het lijkt alsof iedereen dichtbij is. Sociale media zijn echt een meerwaarde. Ze temperen mogelijk gemis. Je moet wel altijd rekening houden met het tijdsverschil, waardoor niet iedereen op hetzelfde moment beschikbaar is. Voor de meeste expats schuilt de grootste bijzonderheid in de onderdompeling van een andere cultuur. Dit kan zowel een beknotting als een verrijking zijn. De Chinese cultuur is boeiend, maar ik ervaar het ook niet altijd als rozengeur en maneschijn. Het buitenland is goed, leuk, maar ik hou toch vast aan België. Het is altijd fijn om terug te kunnen keren.”

“In China woon ik alleen op een appartement. Mijn tijd wordt vooral opgeslokt door de job. Een werkdag start om 7u ’s morgens en eindigt om 19u ’s avonds, en dat zes dagen op zeven. Soms zelfs zeven op zeven. Om dit vol te houden ben je best een ‘solitaire bezige bij’. Het is zeker niet voor iedereen weggelegd. Het vraagt een bepaald karakter om daarin te volharden. Het stoort mij niet dat ik me begeef in een omgeving waar mensen enkel hun eigen taal spreken. Ik kan voldoende relativeren om alles in zijn context kan plaatsen om een cultuurschok te vermijden. Ik vind het ook intrigerend om die verschillen in cultuur en taal te kunnen overbruggen. Dat geeft een fijn gevoel.”

Aantrekkelijk regime

“Diverse aspecten maken mijn job aantrekkelijk. Reeds bij de eerste stappen in het bedrijf merkt men dat er een bijzonder inspirerende bedrijfsmentaliteit heerst. Je wordt vrij stel alleen op pad gestuurd. Dat vraagt verantwoordelijkheidszin en toewijding, motivatie en kennis om de verschillende uitdagingen te tackelen: technisch, budgettair of sociaal. Routineus wordt onze job nooit. Daarnaast ben je bevoorrecht om de lokale bezienswaardigheden te bezoeken en cultuur gaan op te snuiven. Je breidt daarenboven jouw netwerk uit. En niet onbelangrijk, we genieten een aantrekkelijke verloning en de verlofregeling.”

“Ik vind het fijn om in het buitenland toch verbonden te zijn aan een Belgische werkgever. Op elke mogelijke manier word je gesteund, begeleid. Dat gaat van het vinden van een accommodatie, over het verzorgen van persoonlijke documenten, tot de follow-up en het aanreiken van oplossingen tijdens het project. Het is moeilijk te zeggen welke punten de belangrijkste zijn. Wat soms een klein detail lijkt te zijn, kan evenzeer van groot belang zijn. Het is belangrijk dat de omkadering er is en dat op elk vlak, en die is er bij Jan De Nul.”

Info: jobs.jandenul.com